Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Δεν καταλαβαίνω

Κάτι δεν καταλαβαίνω...Αρνούμαι να διαμαρτύρομαι μέσα από τον υπολογιστή, για όσα συμβάινουν.Για ποιές διαδηλώσεις συζητάμε?Για ποιά ονόματα ατόμων που έφαγαν τα χρήματα του κράτους?Για ποιές πολιτικές αποφάσεις που θα μας σώσουν? Απο ποιούς πρέπει να ζητήσω το δίκιο μου?Κατέβηκε ο λαός στους δρόμους με οργή,'οπως το 74 η το 81 και δεν το πήρα χαμπάρι?Ανέφερε κανείς το όνομα του κλέφτη και δεν το έμαθα?Ποιά πολιτική απόφαση μ έκανε να ελπίζω για το μέλλον των παιδιών μου?Ποιός εισαγγελέας θα μου δώσει δίκιο και θα με βγάλει από την φυλακή του άγχους που με τρελαίνει?
Κάθομαι λοιπόν στην πολυθρόνα μου για πολλούς λόγους. Σέ πολλές διαδηλώσεις πήγα κάποτε κι ακόμη δεν βγήκα από το <<τούνελ>> .Ονόματα ακούω και άτομα δεν βλέπω να μπαίνουν φυλακή και να δημεύονται οι περιουσίες τους.Πολιτικές αποφάσεις λαμβάνονται πάντα εις βάρος μου.Κανένα ροκ του μέλλοντος μου δεν μου χει μείνει κέφι να χορέψω.
Ή λοιπόν πρέπει να τα κάψω όλα, να τα κατεδαφήσω , ή ......να πιώ ένα τσιπουράκι. Προτιμώ το δεύτερο!
Ποιός τα ξαναφτιάχνει όλα από την αρχή. Κι αν τα ξαναφτιάξω, ποιός μου εγγυάται ότι δεν θα καταλήξω στα ίδια.Ή θα βγώ στους δρόμους για κατεδάφιση ή θα το βουλώσω.Χλιαρές διαδηλώσεις και χλιαρές διαμαρτυρίες των 1000 ή 5000 έστω ατόμων δεν μου κάνουν για οργισμένο πλήθος που πήρε τις αποφάσεις του. ΄Ολοι είμαστε λίγο βολεμένοι γιατί έχουμε το τσιπουράκι και το λίγο χαρτζιλικάκι για τα παιδιά μας. Μόνο αν λείψουν κι αυτά θα εκραγούμε. ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ.

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

Σκέψεις

Στην ζωή μου έκανα πολλά όνειρα!Δέχτηκα στη ζωή μου ανθρώπους που είχαν ένα μόνο ένα όνειρο,να τοποθετούν ψηλά το τομάρι τους.Γιατί τους ανέχθηκα;
Στη ζωή μου διέγραφα τις λύπες και κρατούσα τις χαρές.Δέχτηκα να έχω κοντά μου κατσούφιδες,αγέλαστους, πεσιμιστές. Γιατί τους ανέχθηκα;
Στη ζωή μου αγάπησα τη μουσική και τον χορό.Δέχτηκα πλάι μου ανθρώπους που δεν ένιωθαν την μουσική και δεν ξεσπούσαν στο χορό.Γιατί τους ανέχθηκα;
Στη ζωή μου αγάπησα τους ανθρώπους!Δέχθηκα κοντά μου πολλους που δεν είξεραν να αγαπούν κι έτσι δεν μ αγάπησαν.Γιατί τους ανέχθηκα;

Μην ανεχθείς ποτέ ότι δεν σου ταιριάζει,μη προσπαθήσεις ν αλλάξεις τους ανθρώπους,να χαίρεσαι με όσα ζείς.
Διώξε από κοντά σου ότι σε πληγώνει,ότι δεν αλλάζει όσο κι αν προσπαθείς, ότι σε μικραίνει, σε κονταίνει, σε κατεβάζει, γιατί κάποια μέρα το να μετανιώνεις δεν θα έχει καμμιά αξία!